Γενική απεργία και στα Media

Στην τελευταία συνεδρίασή της η Συντονιστική Επιτροπή των Συνεργαζομένων Ενώσεων στον χώρο των ΜΜΕ, αποφάσισε να συμμετάσχει στην 24ωρη απεργία την Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2010 από τις 6 π.μ μέχρι τις 6 π.μ της Πέμπτης 25 Φεβρουαρίου 2010 μαζί με τους εργαζόμενους όλης της χώρας, στη απεργία που ήδη έχουν κηρύξει τα εργατικά Συνδικάτα. «Οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ (συντάκτες, υπάλληλοι και τεχνικοί) διατρανώνουμε την συνολική αντίθεση του Κλάδου στην επαπειλούμενη λεηλασία των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων μας».

Στην συνεδρίασή της, ομόφωνα η Συντονιστική Επιτροπή, εν όψει της νέας απεργίας, για μιαν ακόμα φορά υπογραμμίζει τις αδιαπραγμάτευτες θέσεις της, όπως ήδη έχουν διατυπωθεί στις αγωνιστικές μας κινητοποιήσεις.
Συγκεκριμένα:

• εναντιώνεται στην επιδρομή που επιχειρείται σε βάρος των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, μέσω κινητοποιήσεων
• ζητά να καταργηθούν όλοι οι αντιασφαλιστικοί νόμοι που αφαιρούν δικαιώματα, απεμπολούν κατακτήσεις και κινούνται συνολικά σε βάρος της ποιότητας ζωής των εργαζομένων.
• καταδικάζει πολιτικές που εκπορεύονται από συγκεκριμένα κέντρα για να υπηρετήσουν συμφέροντα ντόπιων και διεθνών κεφαλαιοκρατικών οργανισμών και την απόπειρα τα ελλείμματα των ασφαλιστικών Ταμείων μας -που οφείλονται σε ληστρικές επιδρομές και κακοδιαχείριση των αποθεματικών τους ατιμωρητί για δεκαετίες- να καλυφθούν με επιμήκυνση του χρόνου εργασίας, με μειώσεις συντάξεων, με απολύσεις, με «εθελούσιες εξόδους» προς την ανεργία και την υποαπασχόληση, με την υποβάθμιση των παροχών.
• καλεί σε συμμετοχή στις κινητοποιήσεις

Οι δημοσιογράφοι, σύμφωνα με ανακοίνωση της ΠΟΕΣΥ απεργούν για:

• να μπει φραγμός στις απολύσεις και να ληφθούν άμεσα μέτρα στήριξης της πλήρους και σταθερής απασχόλησης, ενάντια στην πολιτική της «ελαστικοποίησης» των σχέσεων εργασίας.
• να υπερασπίσουν και να βελτιώσουν τα ασφαλιστικά τους δικαιώματα, ενάντια στην πολιτική της ισοπέδωσης.
• ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, ενάντια στην πολιτική του «παγώματος» των αποδοχών.
• να ενισχυθούν οι κοινωνικές δαπάνες -ιδιαίτερα στους κρίσιμους τομείς της περίθαλψης, της εκπαίδευσης και της πρόνοιας- ενάντια στην πολιτική των περικοπών.