Υποβλήθηκε από radiofono.gr στις .
Σήμερα στις 3.30μμ πραγματοποιήθηκε συνέλευση των εργαζομένων όλων των ειδικοτήτων στο Ρ/Σ Κόκκινο, με αφορμή το γεγονός ότι υπάρχει καθυστέρηση δεδουλευμένων για ενάμιση μήνα. Είχαν προσκληθεί και τα κλαδικά σωματεία ΕΣΗΕΑ, ΕΠΗΕΑ, ΕΤΕΡ, αλλά πήγε μόνο η ΕΤΕΡ. [...] Στη συνέλευση έγινε ενημέρωση από τους εκπροσώπους της διεύθυνσης κ.κ. Στούμπο και Ανανδρανιστάκη, ότι μπορούν να εγγυηθούν μόνο την καταβολή του Δώρου Πάσχα (ούτως ή άλλως η μη καταβολή του προβλέπει αυτόφωρο). Ακολούθως ο πρόεδρος της ΕΤΕΡ ζήτησε την αποχώρηση των εκπροσώπων της διεύθυνσης για να γίνει συνέλευση. Το έπραξε μόνο ο κ. Ανανδρανιστάκης, λέγοντας ότι η ΕΤΕΡ θέλει να διαλύσει το «Κόκκινο». Λόγω της μη αποχώρησης του κ. Στούμπου, αποχώρησαν σε ένδειξη διαμαρτυρίας οι ηχολήπτες, θεωρώντας πως δεν υφίσταται συνέλευση με την παρουσία εκπροσώπου της διεύθυνσης.
Πηγή: συνδικαλιστική παράταξη δημοσιογράφων Financial Crimes
- Συνδεθείτε για να υποβάλετε σχόλια
Σχόλια
Αναλυτική ενημέρωση ως προς τα όσα συνέβησαν
εργαζόμενη replied on Μόνιμος σύνδεσμος
Θα ήθελα λοιπόν καταρχήν να σας παράσχω μια πιο αναλυτική ενημέρωση ως προς τα όσα συνέβησαν σήμερα στη συνέλευση στο Κόκκινο. Οι 54 εργαζόμενοι στο ραδιόφωνο παραμένουν απλήρωτοι εδώ και δυο μήνες και την προηγούμενη Παρασκευή ανακοινώθηκε από τον γραμματέα της ΚΠΕ του ΣΥΝ Δ. Βίτσα ότι ο Συνασπισμός αδυνατεί να εγγυηθεί τη μισθοδοσία έως και τον Ιούνιο. Υπό αυτό το βάρος συγκαλέστηκε η σημερινή γενική συνέλευση, με πρόσκληση προς τα 3 συναρμόδια σωματεία, από τα οποία εμφανίστηκε μόνο η ΕΤΕΡ , ενώ από την ΕΣΗΕΑ μας κοινοποιήθηκε ότι βρισκόταν σε ΔΣ ύστερα από ραντεβού με την ΕΙΤΗΣΕΕ. Με την έναρξη της συνέλευσης τόσο οι τεχνικοί , όσο και η πλειοψηφία των συντακτών ζήτησαν την αποχώρηση των διευθυντικών στελεχών. Εκείνοι όχι μόνο δε δέχτηκαν αλλά εκτόξευσαν απειλές εναντίον της συνδικαλιστικής εκπροσώπου των τεχνικών και εναντίον μου. Παρ’ όλα αυτά κρίναμε ότι ήταν σημαντικό να γίνει η συνέλευση και να πάρει απόφαση και έτσι συνεχίσαμε. Καταλήξαμε στην εξής απόφαση: Εάν μέχρι την Τετάρτη δε δεσμευτούν σ’ ένα συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα (το οποίο και προσδιορίσαμε) καταβολής δεδουλευμένων, προχωράμε σε 24ωρη απεργία την ερχόμενη Παρασκευή. Επίσης στην απόφαση ενσωματώνεται καταγγελία για τα συγκεκριμένα περιστατικά που ανέφερα παραπάνω.
Αυτά ως προς την ενημέρωση. Από κει και πέρα όμως νιώθω βαθιά προσβεβλημένη από την τελευταία παράγραφο της ανακοίνωσης των Financial Crimes, η οποία υπονοεί ότι τόσο εγώ όσο και οι υπόλοιποι 4 εργαζόμενοι στο Κόκκινο που υπογράφουν κείμενο για ενωτική αριστερή παρέμβαση στις επερχόμενες εκλογές της ΕΣΗΕΑ, συνηγορούν ή κάνουν τα στραβά μάτια σε κρούσματα παραβίασης της εργατικής νομοθεσίας ή εργοδοτικής τρομοκρατίας που συντελούνται στο συγκεκριμένο μέσο. Γιατί και οι 5 μαζί με τους τεχνικούς έχουμε πρωτοστατήσει στη διαμόρφωση αγωνιστικών όρων και συλλογικής δράσης στο συγκεκριμένο σταθμό ,δεν έχουμε ουδεμία πολιτική ή άλλη σχέση με τα διευθυντικά στελέχη της Αυγής ή του Κόκκινου και έχουμε έρθει πολλάκις σε ρήξη μαζί τους. Οπότε μάλλον δεν έχουμε να δώσουμε καμία εξήγηση σε απλήρωτους και απολυμένους, γιατί είμαστε οι ίδιοι απλήρωτοι και σε σύγκρουση με «αριστερά» και πάσης φύσεως αφεντικά. Νομίζω ότι οι μάχες που δώσαμε μαζί με τους συντρόφους από τους Financial Crimes στον κλάδο αλλά και ευρύτερα, δεν επιτρέπουν τέτοιους είδους αμφισβητήσεις. Επιπλέον, η πρόταση που καταθέσαμε στην προηγούμενη διαδικασία της Ανατροπής και που αποτυπώνεται και στο κείμενο του Γ. Κιμπουρόπουλου περί συνδικαλιστικής συμπαράταξης με στόχο της συγκρότηση σχήματος της ριζοσπαστικής αντικαπιταλιστικής αριστεράς μέσα από ανασυνθετικές διαδικασίες και στη βάση πλαισίου διεκδικήσεων και αρχών, δεν αντιστοιχεί στο χαρακτηρισμό «παναριστερά» , μάλλον αυτός την υποτιμά και δείχνει έλλειψης διάθεσης συντροφικής συζήτησης , ίσως και επιχειρημάτων. Τέλος, από άποψη αρχής αλλά και φυσιογνωμίας της αντικαπιταλιστικής αριστεράς στην οποία αναφερόμαστε, δεν αρμόζει μάλλον ένα σοβαρό εργατικό πρόβλημα όπως είναι 54 απλήρωτοι και στον αέρα εργαζόμενοι να αξιοποιείται διαστρεβλωτικά για την εξυπηρέτηση μικροπολιτικών. Οι εργαζόμενοι στο Κόκκινο χρειάζονται συμπαράσταση στον αγώνα τους πρωτίστως και όχι προσπάθειες απόσπασης «πολιτικής υπεραξίας» από το πρόβλημα τους.