Διαφήμιση με τον Φλωρινιώτη στο Δεύτερο Πρόγραμμα!

Φανατικός ακροατής του κρατικού ραδιοφώνου ο υπογράφων. Οχι πως δεν υπάρχουν εξαιρετικές στιγμές από κάποιους σταθμούς απ' αυτούς που συνηθίσαμε να τους λέμε ιδιωτικούς. Απλά έχει κολλήσει εκεί η βελόνα και δύσκολα μετακινείται. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, είναι μια όαση και μια τρυφερή συντροφιά, μια φιλόξενη γωνιά στα ερτζιανά, εκεί όπου δεν έχουν θέση τα κάθε λογής μουσικά «απόβλητα». Εκεί που χαλαρώνεις με τις επιλογές της Μεταλληνού, της Λαχανά, της Μεθενίτη, της Πέτρου και των άλλων προσφιλών μουσικών παραγωγών του Δευτέρου Προγράμματος, να σου το απαραίτητο διαφημιστικό.

Απαραίτητο δεν λέμε, καρδιοτονωτικό για τον σταθμό δεν λέμε, αναγκαίο για την ανθηρότητα του Προγράμματος. Αναμένω κάτι έξυπνο, κάτι σαν αυτά τα χαριτωμένα σποτάκια με το Κρητικόπουλο και το Ποντιόπουλο που παινεύουν στη διάλεκτό τους αλυσοπρίονα, σαν τον Μήτσο που «λιάνιζε» την Γκόλφω χωρίς τη χρήση.... νέας τεχνολογίας με αποτέλεσμα να τον λιανίσουν τα αδέλφια της.

Αντ' αυτού, ακούω ένα μπαμπά κλαψιάρη να παρακαλεί την Αννούλα του να της ψωνίσει σχολικά. Γνωστή η φωνή, γίνεται γνωστότερη όταν ξεκινά το πεπαλαιωμένο σουξέ του: «πειράζει που βρίσκεις τις φίρμες στα...» και ακολουθεί το όνομα του διαφημιζόμενου πολυκαταστήματος σχολικών ειδών. Για να το εμπεδώσουμε, ο κύριος Φλωρινιώτης, γνωστός στο πανελλήνιο για τα λαμέ κοστούμια, τις διαφανείς πουκαμίσες με τους πελώριους γιακάδες και τα χτυπητά χρώματα, τα ψηλά τακούνια και το unisex show, το επαναλαμβάνει δις και τρις.

Δεν μας φτάνουν όσα ντιριντάχτα της «γαβ-γαβ» «δίποδης κουλτούρας» σερβίρουν διά της τηλοψίας στα παιδιά μας καθημερινά τα πρωινάδικα και τα ριάλιτι, ούτε όσοι κιναιδίζοντες φιλοσοφούν περί παντός επιστητού. Εχουμε τώρα τους γνωστούς κορυβαντιώντες θιάσους να διαλαλούν ό,τι διαλαλούν μέσω του κρατικού ραδιοφώνου. Νομίζω ότι πάει πολύ. «Πειράζει και παραπειράζει» φίλοι του Δευτέρου Προγράμματος. Υποτιμά πρωτίστως την ποιότητα, αυτήν που οι περισσότεροι από εμάς τους ακροατές σας θεωρούμε ότι είναι η σημαία σας...

Γιώργος Κιούσης, Ελευθεροτυπία