Διάσημος ραδιοπειρατής απέναντι στον πολιτικό που τον κυνήγησε πριν 50 χρόνια

Όπως συμβαίνει με όλες τις συμφιλιώσεις, κι ετούτη ήθελε το χρόνο της. Για σχεδόν 50 χρόνια, ο Johnnie Walker και ο Tony Benn εκπροσωπούν δύο πλευρές μιας διαμάχης που χαρακτήρισε το βρετανικό ραδιόφωνο. Ο ένας ήταν ένας αποστάτης DJ, που έπαιζε δίσκους από ένα σκουριασμένο πλοίο, παρακάμπτοντας την απαγόρευση των εκπομπών ποπ μουσικής. Ο άλλος ήταν ο βουλευτής των Εργατικών και στη συνέχεια Γενικός Διευθυντής Ταχυδρομείων, αποφασισμένος να κλείσει το νομικό κενό που επέτρεψε το Radio Caroline να ευδοκιμήσει.

Το βράδυ της 13ης Αυγούστου 2013 σε μια συνάντηση, που σε ορισμένες στιγμές ήταν τεταμένη, οι δύο αντίπαλοι συναντήθηκαν πρόσωπο με πρόσωπο για πρώτη φορά. Ο κ. Walker πήρε συνέντευξη από τον κ. Benn ως μέρος της εμφάνισής του, διάρκειας ενός μήνα, στο Fringe Festival του Εδιμβούργου. «Ποτέ δεν είχα σκεφτεί, όλα αυτά τα χρόνια, όταν είχα χάσει τη δουλειά μου λόγω νομοθεσίας που κατέβασε το εργατικό κόμμα, κατευθυνόμενης από αυτόν τον άνθρωπο, ότι θα του έπαιρνα συνέντευξη 47 χρόνια αργότερα» είπε ο Walker απευθυντόμενος σε ένα κοινό 150 ατόμων στο New Town Theatre. «Αυτός με έκανε εγκληματία. Περιμένω εδώ και καιρό αυτή τη στιγμή».

Όταν ο κ. Benn εμφανίστηκε στη σκηνή, αδύναμος και αξύριστος, οι δύο άνδρες έδωσαν τα χέρια. «Είναι προνόμιο να σας έχω στο σόου μου», είπε ο Walker. Ο κ. Benn ήταν γενικά απολογητικός. Ισχυρίστηκε ακόμη ότι, αν δεν είχε απαγορευθεί το πειρατικό ραδιόφωνο, το Radio 1 του δεν θα μπορούσε ποτέ να έχει δημιουργηθεί, «φέρνοντας τη μουσική κοντά σε πολύ περισσότερο κόσμο».

Η μάχη των ερτζιανών κυμάτων ξεκίνησε με την έναρξη του Radio Caroline το Μάρτιο του 1964. Εκείνη την εποχή, η Βρετανία ήταν εγκλωβισμένη σε μια πολιτιστική επανάσταση, καθώς συγκροτήματα όπως οι Beatles και οι Rolling Stones βγαίναν στο προσκήνιο με πρωτοφανή ενέργεια. Τόσο τρομοκρατημένο ήταν το κατεστημένο, που το BBC περιόριζε την ποπ μουσική σε λίγες ώρες την εβδομάδα στην εκπομπή Light. Όταν ο Ronan O'Rahilly, ένας νεαρός Ιρλανδός μάνατζερ της pop, ανακάλυψε ότι πλοία χωρίς άδεια μετέδιδαν ροκ μουσική στο κοινό στην Ολλανδία, έκανε το ίδιο για τη Βρετανία.

Κράτησε μόλις τρία χρόνια. Ο Tony Benn αγωνίστηκε σθεναρά εναντίον του, αλλά μέχρι τη στιγμή που κατάφερε να θέσει εκτός νόμου το πειρατικό ραδιόφωνο, τον Αύγουστο του 1967, το κατεστημένο είχε χαλαρώσει αρκετά τον κλοιό του, ώστε να επιτρέψει στο BBC να ξεκινήσει το Radio 1 μετά από έξι εβδομάδες. Πειρατές DJ όπως ο John Peel και ο Tony Blackburn προσελήφθησαν σύντομα, αλλά ο Johnnie Walker δεν προσελήφθη. Ήταν αποφασισμένος να κρατήσει το Caroline, ακόμα και αν αυτό σήμαινε παραβίαση του νόμου. Αργότερα έμαθε ότι ένα υπόμνημα εστάλη στον συντονιστή του Radio 1 το 1967 που έλεγε: «Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει ο Johnnie Walker να χρησιμοποιηθεί για τουλάχιστον ένα χρόνο ώστε να μπορέσει το στίγμα της εγκληματικότητας να υποχωρήσει».

Ο κ. Walker ήταν ακόμη εμφανώς θυμωμένος απόψε. «Ήταν μία από τις μεγαλύτερες μουσικές εκρήξεις στην ιστορία, και το BBC αποφάσισε να παίζει μόνο μια ώρα το Σάββατο το πρωί», είπε. «Αλλά οι έφηβοι ήθελαν απεγνωσμένα να ακούσουν, και τρεισήμισι μίλια από την ακτή του Essex, οι ραδιοπειρατές το έκαναν πράξη. Και ο κόσμος τους αγαπούσε. Έτσι, δεν μπορεί πραγματικά να πιστεύατε ότι ήταν κακό πράγμα, ή ακολουθούσατε τις εντολές του Harold Wilson;»

Ο κ. Benn εξήγησε ότι οι μουσικοί δεν πληρώνονταν για τη μουσική που έπαιζαν τα πειρατικά ραδιόφωνα, και ότι οι ξένες κυβερνήσεις διαμαρτύρονται ότι έκλεβαν τις συχνότητες του ραδιοφώνου τους. «Απειλούσαν να κάνουν το ίδιο εναντίον δικών μας σταθμών όπως του Radio 4. Έπρεπε να μας προστατεύσω από τις ξένες χώρες που απειλούσαν να εκπέμψουν στις συχνότητές μας. Και έτυχε να κρατώ εγώ την καυτή πατάτα εκείνη την περίοδο.»

Ο Walker εντάχθηκε αργότερα στο Radio 1, το 1969, αλλά στη συνέχεια συγκρούστηκαν λόγω των επιλογών του για τη μουσική. Στον Benn είχε δοθεί η μετέπειτα καταργηθείσα θέση του Γενικού Διευθυντή Ταχυδρομείων της κυβέρνησης Harold Wilson το 1964 . Φρόντισε για το άνοιγμα του πύργου της τηλεφωνίας του Λονδίνου, στη συνέχεια, του ψηλότερου κτιρίου του Λονδίνου, και πρότεινε να φύγει το κεφάλι της Βασίλισσας από τα γραμματόσημα. Παρότι η εκστρατεία απέτυχε, κέρδισε τη σταυροφορία του εναντίον του πειρατικού ραδιοφώνου, παρά το γεγονός ότι εργάστηκε ως ραδιοφωνικός παραγωγός του BBC πριν γίνει βουλευτής.

Η ευρεία συνέντευξη κάλυψε τα πάντα, από τα συνδικάτα και τον πόλεμο στο Ιράκ μέχρι το νέο μούσι του Benn, το ο οποίο ο Walker περιέγραψε ως "trendy". "Είμαι πολύ τεμπέλης για ξύρισμα", εξήγησε ο Benn. "Ελπίζω να μην είναι προσβλητικό".

Πηγή κειμένου και εικόνας: The Independent