Υποβλήθηκε από radiofono.gr στις .
Μια από τις πιο γνωστές φωνές του ραδιοφώνου της Θεσσαλονίκης, ο Αντώνης Τάσου, έφυγε από τη ζωή πριν μερικές μέρες. Ο γνωστός εκφωνητής του Ραδιοφωνικού Σταθμού Μακεδονίας απεβίωσε στις 11 Ιουλίου 2017 σε ηλικία 71 ετών χτυπημένος από την επάρατη νόσο. Η υπέροχη φωνή του σημάδεψε μια ολόκληρη εποχή στο ραδιόφωνο της Θεσσαλονίκης, αφού για αρκετές δεκαετίες ήταν ένας από τους βασικούς εκφωνητές του μοναδικού ραδιοφωνικού σταθμού της πόλης.
Ο Αντώνης Τάσου γεννήθηκε στη 1/10/1945 στη Θεσσαλονίκη. Φοίτησε στο Εσπερινό Γυμνάσιο της ΧΑΝΘ και στη συνέχεια στη Σχολή Θεάτρου του Χαρατσάρη. Το 1973 ξεκίνησε ως εκφωνητής του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας στη Θεσσαλονίκη και διάνυσε ολόκληρη τη ραδιοφωνική του καριέρα μέσα από το δημόσιο ραδιόφωνο της συμπρωτεύουσας στις διάφορες μορφές του, δηλαδή το Ραδιοφωνικό Σταθμό Μακεδονίας, τον 102FM και το ραδιόφωνο της ΕΡΤ3, όπως αργότερα ονομάστηκε, μέχρι το 2000 που συνταξιοδοτήθηκε. Όντας για χρόνια ο βασικός εκφωνητής του ραδιοφωνικού σταθμού, εκφώνησε δεκάδες χιλιάδες από τα πεντάλεπτα δελτία ειδήσεων που μεταδίδονταν κάθε μία ώρα αλλά και πολλές ενημερωτικές και ψυχαγωγικές εκπομπές. Επίσης χάρισε τη φωνή του στο διακριτικό σήμα του Πρώτου Προγράμματος του Ραδιοφωνικού Σταθμού Μακεδονίας που έπαιζε ανά ημίωρο μέχρι περίπου το 2002, δύο χρόνια μετά τη συνταξιοδότησή του, οπότε και δεδομένων των διοικητικών ανακατατάξεων ηχογραφήθηκε ξανά με τη φωνή της Τίνας Γκαγκανά.
Παράλληλα συμμετείχε σε ραδιοφωνικά θεατρικά και παιδικές εκπομπές όπου διακρίθηκε για τις εξαιρετικά εκφραστικές ερμηνείες του. Συνάδελφοί του θυμήθηκαν μια χριστουγεννιάτικη παιδική εκπομπή, στην οποία είχε αναλάβει την αφήγηση μιας εξαιρετικά συγκινητικής ιστορίας, με αποτέλεσμα όσοι βρίσκονταν στο στούντιο να φύγουν με δάκρυα στα μάτια μετά την ολοκλήρωσή της.
Μεταξύ άλλων εργάστηκε για μικρό χρονικό διάστημα σε ιδιωτικό στούντιο για την ηχογράφηση διαφημίσεων. Επίσης δίδαξε σεμινάρια εκφώνησης και ορθοφωνίας και το 1995 εξέδωσε το βιβλίο “Εκφωνητής και Ραδιόφωνο” με κανόνες εκφοράς του λόγου και ειδικότερα του ραδιοφωνικού, με σκοπό να μεταφέρει τις εμπειρίες του στους νέους συναδέλφους του. Έγραφε ότι «ο λόγος παίζει βασικό ρόλο, είναι ο μοναδικός τρόπος επικοινωνίας [στο ραδιόφωνο], που σε συνάρτηση με το περιεχόμενό, την εκφορά του και την μουσική, καταξιώνει την ύπαρξή του. Σημαντικό ακόμη ρόλο, παίζει και η διασφάλιση της αισθητικής του παραγόμενου έργου. Απαραίτητο στοιχείο είναι η έκφραση, με στόχο το παραγόμενο ραδιοφωνικό έργο να μας ταξιδεύει σε κόσμους, όπου αντιλαμβανόμαστε καταστάσεις, συναισθήματα, εικόνες. Με τα μάτια της ψυχής μας.»
«Το βιβλίο μου το είχε χαρίσει και με είχε βοηθήσει πάρα πολύ», έγραψε στο Facebook μετά τον χαμό του η ραδιοφωνική παραγωγός της ΕΡΤ, Άννα Γιαννακίδου. «Για την αίσθηση της όρασης έχει ορισθεί η χρυσή αναλογία διαστάσεων, η “χρυσή τομή” 1,618033 που συμβολίζεται με το γράμμα "φ". Για τον ήχο όμως και ειδικότερα για τις φωνές δεν υπάρχει αντίστοιχος ορισμός. Έτσι, πώς μπορείς να περιγράψεις μια υπέροχη φωνή όπως του Αντώνη Τάσου ή του Γεώργιου Κάρτερ ή του Αλέξη Κωστάλα και άλλων;» έγραψε στην σελίδα του Μουσείου Ραδιοφωνίας ο συνταξιούχος ηλεκτρονικός του σταθμού, Στέλιος Χατζηγιαννάκης. Ο Αντώνης Τάσου είχε επισκεφτεί το Μουσείο Ραδιοφωνίας (από όπου και η φωτογραφία του μπροστά στο ιστορικό μικρόφωνο του ΕΙΡ), ενώ είχε εκφωνήσει τιμητικά την ιστορία του πρωτοπόρου της ραδιοφωνίας της Θεσσαλονίκης Χρίστου Τσιγγιρίδη που παρουσιάζεται στο μουσείο.
Στο αρχείο της ΕΡΤ υπάρχει βίντεο από ντοκιμαντέρ του 1989, στο οποίο ο Αντώνης Τάσου εμφανίζεται εν ώρα καθήκοντος στο ραδιοθάλαμο του Ραδιοφωνικού Σταθμού Μακεδονίας στη Γεωργική Σχολή μαζί με την Πόπη Τσαπανίδου. Εκφωνεί μια ζωντανή τρίωρη ενημερωτική και ψυχαγωγική εκπομπή του Ραδιοφωνικού Σταθμού Μακεδονίας, η οποία παρουσιάζει ένα μουσικό οδοιπορικό του δημοσιογράφου Γιώργου Βιβιλάκη αφιερωμένο στη μουσική άνοιξη της χρυσής δεκαετίας του ’60 στη Θεσσαλονίκη. Το βίντεο έχει δημοσιευτεί στο διαδίκτυο και απόσπασμά του μπορείτε να παρακολουθήσετε παρακάτω.
- Συνδεθείτε για να υποβάλετε σχόλια