Έφυγε από τη ζωή ο Γιώργος Κάρτερ

Έφυγε από τη ζωή την Κυριακή 22 Ιουλίου ο Γιώργος Κάρτερ σε ηλικία 84 ετών. Η προσφορά του στο ραδιόφωνο την τηλεόραση και τα γράμματα υπήρξε πλούσια, καθώς είχε διαρκή παρουσία στο κρατικό ραδιόφωνο και την τηλεόραση για πολλές δεκαετίες, ενώ έγραψε πολλά βιβλία.

Θα σταθούμε σύντομα στη σχέση του με την ελληνική ραδιοφωνία, η επαφή του με την οποία ξεκίνησε το 1943, οπότε και συνεργάστηκε για πρώτη φορά με το Ραδιοφωνικό Σταθμό Αθηνών στην «Ώρα του Παιδιού» της Θείας Λένας. Στη συνέχεια προσελήφθη ως εκφωνητής στο ΕΙΡ τον Ιούνιο του 1949. Τα χρόνια της στρατιωτικής του θητείας (1952) παρουσίασε τη ραδιοφωνική εκπομπή του Ναυτικού, ενώ αμέσως μετά (Αύγουστος 1953) ανέλαβε την πρώτη δημοσιογραφική του αποστολή ως ανταποκριτής από τις σεισμόπληκτες περιοχές του Ιονίου. Αργότερα καθιερώθηκε ως εκφωνητής του συνεργείου εξωτερικών μεταδόσεων του κρατικού ραδιοφώνου.

Το 1954 ξεκίνησε το συγγραφικό του έργο σε σχέση με το ραδιόφωνο, καθώς έγραψε και παρουσίασε με συνεργάτες τις ραδιοφωνικές σειρές «Τ' αστέρι της Πέμπτης», «Σκεφτείτε και πείτε μας», «Σύγχρονη πνευματική Ελλάς». To 1955 εκδόθηκε η μελέτη του «Το ραδιόφωνο και η αισθητική» του, που εγκαινίασε την ελληνική βιβλιογραφία των ΜΜΕ, το 1957 δημοσίευσε αποσπάσματα από το βιβλίο του Ροζέ Πρανταλιέ «Η Ραδιοφωνική Τέχνη» στο περιοδικό Ραδιοπρόγραμμα σε δική του ελεύθερη μετάφραση, ενώ ένα χρόνο μετά, στο ίδιο περιοδικό, άρχισαν να δημοσιεύονται δικά του μελετήματα για το ραδιόφωνο και την τηλεόραση. Το 1960 ξεκίνησε να γράφει μια στήλη ραδιοφωνικής κριτικής στο περιοδικό «Εκλογή», που καθιερώθηκε τότε για πρώτη φορά στην Ελλάδα.

Τον 1956 πρότεινε στη διεύθυνση προγράμματος του ΕΙΡ την παραγωγή πειραματικής στερεοφωνικής εκπομπής με σύστημα δικής του επινόησης που αργότερα χρησιμοποίησε η Αυστριακή Ραδιοφωνία. Τον Μάρτιο του 1957 ξεκίνησε τη λειτουργία του ο ραδιοφωνικός σταθμός της πατρίδας του της Κέρκυρας, και του ανατέθηκε από τη διεύθυνση του ΕΙΡ η οργάνωση και η διεύθυνση του για τις πρώτες 45 ημέρες, που έφερε σε πέρας με επιτυχία. Άλλες εκπομπές τις οποίες παρήγαγε αποτελούν οι «Ιστορίες που τραγούδησε ο λαός μας», «Ηθογραφικά ταξίδια», «Το θέατρο της Τετάρτης», «Ραδιοφωνική Βιβλιοθήκη», «Η 7η Τέχνη», «Το φιλολογικό περιοδικό μας», «Μουσική εβδομάδα», «Σημερινή Πνευματική Ελλάδα», «Βιβλία και συγγραφείς» και «Σήμερα στην Ελλάδα». Το πιο σημαντικό ίσως ραδιοφωνικό έργο του ήταν το ραδιοφωνικό ντοκιμαντέρ «Η φωνή του 20ού αιώνος», που αποτελούνταν από 14 ημίωρες εκπομπές και αναμεταδόθηκε επίσης στην Κύπρο από το ΡΙΚ.

Στα τέλη της δεκαετίας του '60 άρχισε η ενασχόλησή του με την τηλεόραση, της οποίας τη διεύθυνση ανέλαβε επανειλημμένα κατά τη μεταπολίτευση. Υπήρξε κι εκει ένας από τους πρωτοπόρους, καθώς διεύθυνε την πρώτη «ζωντανή» τηλεοπτική εκπομπή, την πρώτη θεατρική εκπομπή και την πρώτη επίσημη εκπομπή του συνεργείου εξωτερικών λήψεων από τη Θεσσαλονίκη. Επέστρεψε για λίγο στη ραδιοφωνία επικεφαλής της υποδιεύθυνσης Περιφερειακών Σταθμών Ραδιοφωνίας το 1977, ενώ το 1983 ανέλαβε για 5 μήνες τη διεύθυνση τηλεόρασης και ραδιοφωνίας της νεοσύστατης ΕΡΤ2.