Πρόστιμο για εξύβριση των θεσμών!

Σε ένα δύσβατο μονοπάτι έχει μπλέξει το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης. Αντί να κρίνει τους όρους διεξαγωγής του πολιτικού παιχνιδιού, αν προστατεύεται στην πραγματικότητα η πολυφωνία, μέχρι τώρα δείχνει να λειτουργεί ως όργανο ελέγχου της ελεύθερης έκφρασης, με τελευταίο θύμα την περίπτωση Alpha Radio και Βερύκιου. Επίσης, κατηγορείται ότι «τηρεί δύο μέτρα και δύο σταθμά», με το πρόστιμο του 1,5 εκατ. ευρώ στον Alpha για τις μεταβιβάσεις και, τέλος, υπάρχει το ερώτημα της εμπλοκής του -προφανώς άθελα του- σε έναν κύκλο δικαστικών αντεγκλήσεων και αγωγών.
Η περίπτωση Βερύκιου είναι χαρακτηριστική. Ο Alpha Radio τιμωρήθηκε με πρόστιμο 5.000 ευρώ για εξύβριση θεσμών, όταν στο ελληνικό και το ευρωπαϊκό σύνταγμα είναι κατοχυρωμένη η ελευθερία της γνώμης και όταν κανείς από τους θιγόμενους -πολεμική και πολιτική αεροπορία-δεν διαμαρτυρήθηκε. Ίσως γιατί το επεισόδιο στον αέρα ήταν τόσο ισχυρό που τελικά ο δημοσιογράφος, όσο «ακραία» και αν εκφράστηκε, μάλλον είπε λίγα. Δεν είναι το μόνο κρούσμα. Οι Ψαριανός, Πανούσης και Μητσικώστας έχουν περάσει επίσης από το τμήμα ελέγχου γνώμης του ΕΣΡ.

Δεύτερο ζήτημα είναι το υψηλό πρόστιμο στον Alpha και οι κατηγορίες για εμπλοκή στην επιχειρηματική διαμάχη. Ο πρόεδρος του συμβουλίου, Ιωάννης Λασκαρίδης, είπε από τη μεριά του πως «το ΕΣΡ δεν κάνει καμία επιλεκτική μεταχείριση ως προς κανένα κανάλι» και ότι «όποιος θεωρεί άδικη και σκληρή οποιαδήποτε απόφαση της ανεξάρτητης αρχής μπορεί να απευθυνθεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας». Είναι έτσι; Ο Alpha τιμωρήθηκε με το πρόστιμο του 1,5 εκατ. ευρώ, διότι δεν περιέγραψε σωστά τον νόμο και εξαιτίας λανθασμένων νομικών χειρισμών εμφάνισε άλλα πρόσωπα για να καλύψει επί της ουσίας τη συμμετοχή του Δ. Κοντομηνά; Είναι βέβαιοι στο ΕΣΡ πως στα υπόλοιπα κανάλια είναι διαφορετική η κατάσταση ή απλώς έχουν νομικούς περισσότερο... μπασμένους στα κόλπα;

Το παράδειγμα καναλιού που έχει ως μετόχους πρώην υπαλλήλους άλλου μεγαλύτερου και οι αλλεπάλληλες εγκρίσεις μεταβίβασης του Flash (έναντι 100.000 ευρώ συν χρέη) φανερώνουν ενδείξεις μιας διαφορετικής πραγματικότητας.

Νέο «φρούτο» είναι οι καταγγελίες πολιτικών ή φορέων με αποτέλεσμα το ΕΣΡ να μετατρέπεται σε δικαστήριο και να κάνουν παράσταση ως και οι δικηγόροι των πλευρών! Το πρόστιμο στον Σκάι για τα σατιρικά σποτ εις βάρος του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ, Γ. Σουφλιά, είναι ένα τέτοιο δείγμα. Τώρα το συμβούλιο καλείται να εξετάσει την καταγγελία της Ελληνικής Εταιρείας για την Προστασία του Περιβάλλοντος και της Πολιτιστικής Κληρονομιάς για εκπομπή του Κ. Χαρδαβέλλα στο Alter (31/1/2006).
Αντικείμενο της εκπομπής αποτέλεσε η κατασκευή και επέκταση δεξαμενών κολύμβησης σε κατοικίες στην Πλάκα. Υπό τον τίτλο «Πισίνες κάτω από την Ακρόπολη» ο δημοσιογράφος έφερε στο φως της δημοσιότητας περιστατικά πολεοδομικών και λοιπών παραβάσεων, για τις οποίες είχε ξεκινήσει εισαγγελική έρευνα, αλλά οι σχετικές υποθέσεις πήγαν στο αρχείο, ασκώντας εύλογη κριτική στις αποφάσεις των εισαγγελικών αρχών.
Στο πλαίσιο αυτό έγιναν αναφορές σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, εκ των οποίων η κατασκευή πισίνας στην οικία εφοπλιστή, ο οποίος τυγχάνει και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας για την Προστασία του Περιβάλλοντος και της Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Κατά τη διάρκεια του ρεπορτάζ προβλήθηκαν εκτενώς οι απόψεις του σωματείου για το θέμα διά στόματος του διευθυντή της εταιρείας.

Το ρεπορτάζ δεν περιορίστηκε στην περίπτωση της συγκεκριμένης οικογένειας. Παρά ταύτα η Ελληνική Εταιρεία αλλά και η οικογένεια, θεωρώντας ότι προσβλήθηκαν στην προσωπικότητα τους, προσέφυγαν στο ΕΣΡ, ζητώντας την καταδίκη του τηλεοπτικού σταθμού. Μάλιστα ζήτησαν να παραστούν ενώπιον της ολομέλειας για να αναπτύξουν τις απόψεις τους.

Το ζήτημα είναι κεντρικό. Η βιομηχανία αγωγών για προσβολή προσωπικότητας φαίνεται να έχει μεταφερθεί στο ΕΣΡ και οι δήθεν θιγόμενοι έχουν αρχίσει να εκμεταλλεύονται την αυστηρότητα που δείχνει πολλές φορές το συμβούλιο. Διότι ο καθένας θα πηγαίνει στα δικαστήρια με την απόφαση της ανεξάρτητης αρχής και θα κερδίζει τις υποθέσεις. Προφανώς ο ρόλος του ΕΣΡ δεν είναι ο περιορισμός της δημοσιογραφικής έρευνας, του ελεύθερου ρεπορτάζ και της κριτικής για θέματα δημοσίου ενδιαφέροντος. Με κανένα πρόσχημα.

Πηγή: Το Παρόν