Η "μάχη" της αδειοδότησης στη Θεσ/νίκη

Συνεχίζονται οι πιέσεις από από τη ΔΕΡΘ για ολοκλήρωση της διαδικασίας αδειοδότησης, αλλεπάλληλες προσπάθειες για ακύρωση της διαδικασίας από την ΕΡΜΑΚ.
 

Η νέα ραδιοφωνική πραγματικότητα, όπως αυτή σχεδιάζεται για το νομό Θεσσαλονίκης μετά την επικείμενη αδειοδότηση, αποτελεί αντικείμενο εξωδίκου που απέστειλε η Διαρκής Ένωση Ραδιοφωνικών Σταθμών Θεσσαλονίκης (ΔΕΡΘ) προς τον Υπουργό Μεταφορών και άλλους συναρμόδιους φορείς. Το εν λόγω σωματείο αντιδρά έντονα μετά από πληροφορίες που θέλουν αλλαγή των προδιαγραφών εκπομπής των ραδιοφωνικών σταθμών του νομού (τοποθεσία και ισχύς εκπομπής), αλλά και το αριθμού των αδειοδοτηθέντων και απαιτεί την διατήρηση των μέχρι τώρα ισχύοντων παραμέτρων αλλά και την επίσπευση της αδειοδότησης.

Η ιστορία (σχεδόν) από την αρχή... 

Το Δεκέμβρη του 1995, σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια επιβολής τάξης στα ερτζιανά ορίζεται από τα Υπουργεία Τύπου-ΜΜΕ και μεταφορών ως μόνη θέση εκπομπής η τοποθεσία  «Ψηλή Κορφή» στη Νεοχωρούδα Θεσσαλονίκης, και τον Απρίλιο του 1997 προκυρήσσεται διαγωνισμός για 27 άδειες εκπομπής στο νομό από τη συγκεκριμένη θέση. Ένας διαγωνισμός που μετά από κόπους, βάσανα και πολύ ιδρώτα φτάνει να απολαμβάνει την καταληκτική γνωμοδότηση από το ΕΣΡ, πέντε χρόνια αργότερα, τον Ιανουάριο του 2002. Καθώς η διαδικασία φτάνει στο τελικό της στάδιο, την εξέταση δηλαδή των τεχνικών φακέλων από το Υπ. Μεταφορών, η απόφαση 4044/2001 του Συμβουλίου της Επικρατείας, κρίνει ακατάλληλη την «Ψηλή Κορφή» και ταράζει τα νερά...

Όλο αυτό το διάστημα, οι ραδιοφωνικοί σταθμοί της πόλης, που είχαν κάθε λόγο να παρακολουθούν από κοντά τις εξελίξεις, συνασπίζονται σε δυο άτυπα «στρατόπεδα». Αυτά είναι:

α) η Ένωση Ραδιοφωνικών Σταθμών Μακεδονίας (ΕΡΜΑΚ) αποτελείται από αρκετούς θιγόμενους ραδιοφωνικούς σταθμούς και αποτελεί την πλέον «αντιδρούσα» πλευρά, που πιέζει ακατάπαυστα για αύξηση του αριθμού των αδειών και κάνει ό,τι μπορεί για την ακύρωση του διαγωνισμού, ή σπίλωση της αξιοπιστείας του. Τα μέλη της, αμέσως μόλις αντελήφθησαν την τελική απόφαση του ΣτΕ για τη θέση εκπομπής, υπέβαλαν αίτηση ακύρωσης του διαγωνισμού του 1997, καθώς θεωρούν ότι θίγεται η νομική ευστάθεια της προκύρηξης. Τονίζουν ειπλέον ότι πιθανή αλλαγή της τοποθεσίας αλλάζει τα τεχνικά χαρακτηριστικά εκπομπής μειώνοντας ή αυξάνοντας των αριθμό των προς διάθεση συχνοτήτων (κι εδώ έρχεται ο «κρυφός πόθος» της ΕΡΜΑΚ, η αύξηση του αριθμού με κατανομή των συχνοτήτων ανα 0,3 MHz –περίπου όπως είναι τώρα σε Θεσ/κη αλλά και Αθήνα).

β) η Διαρκής Ένωση Ραδιοσταθμών Θεσσαλονίκης (ΔΕΡΘ) που προαναφέρθηκε, απαρτίζεται κατά κύριο λόγο από ραδιοσταθμούς των οποίων το όνομα συμπεριλήφθηκε εξαρχής στις λίστες των αδειοδοτούμενων από το ΕΣΡ. Τα τελευταία χρόνια ζητάει με κάθε τρόπο την ολοκλήρωση της διαδικασίας ως έχει και άνευ περαιτέρω καθυστερήσεων, ΧΩΡΙΣ τη χορήγηση επιπλέον αδειών ή την αλλαγή του σημείου εκπομπής. Μέρος των νομικών κινήσεων της ΔΕΡΘ αποτελεί το τρέχον εξώδικο, ως αντίδραση στην πληροφορία ότι έχει ανατεθεί από το υπουργείο Μεταφορών η εκπόνηση «νέου χάρτη ραδιοσυχνοτήτων» για το νομό Θεσσαλονίκης, διαφορετικού από εκείνον που προβλέπεται από την προκήρυξη της 17/7/97. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, ο χάρτης αυτός βρίσκεται από διμήνου στο Υπουργείο χωρίς να έχουν ενημερωθεί οι αρμόδιοι φορείς.

Σύμφωνα πάντα με τη ΔΕΡΘ, η χορήγηση επιπλέον αδειών δημιουργεί καταστάσεις «αμφίβολης βιωσιμότητας» κάθως σε αντίθεση με την Αθήνα όπου αναλογεί ένας ΡΣ ανά 135.000 κατοίκους, στη Θεσσαλονίκη με την τρέχουσα διαδικασία κατανέμονται ένας ΡΣ ανά 35.000 κατοίκους.


*(Τα στοιχεία του Ραδιόφωνο.gr αναφέρουν ότι προ των διαδικασιών αδειοδότησης τα αντίστοιχα νούμερα ήταν 1 ΡΣ / 27200 κατοίκους πέρσι για την Αττική και 1 ΡΣ / 12500 κατοίκους σήμερα στη Θεσσαλονίκη).