Ενημερωτική ψυχοθεραπεία... α λα Ε.ΡΑ 5

Από τότε λοιπόν που ο ΓΑΠ μάς έβαλε σε μια νέα πραγματικότητα που ελπίζαμε να μην τη δουν τα μάτια μας, δεν ξέρω τι μού συνέβη και ...σταμάτησα να βλέπω ειδήσεις. 

Σταμάτησα να διαβάζω εφημερίδες. 

Σταμἀτησα να ανάβω το ραδιόφωνο το πρωί για να μάθω τι γίνεται. 

Και ήταν το καλύτερο δώρο που μπορούσα να κάνω στον εαυτό μου 

Την ειδησεογραφική θεραπευτική μου αυτολογοκρισία επέπρωτο να την διακόψω τυχαία τον τελευταίο μήνα και κάτι, μετά τις καλοκαιρινές διακοπές, όταν ένα πρωί, χωρίς καλά καλά να το καταλάβω, έπεσε ο κέρσορας στην ιστοσελίδα της ΕΡΤ και στο πρόγραμμα της ΕΡΑ5, του ραδιοφωνικού σταθμού της ΕΡΑ που εκπέμπει στα βραχέα κύματα και στο διαδίκτυο με μοναδικό target group τους Έλληνες της Διασποράς.

Η Φωνή της Ελλάδας παλαιότερα (και νυν ΕΡΑ5) δεν ήταν τίποτε άλλο από ένας σταθμός τυποποιημένων δελτίων ειδήσεων στα ελληνικά και σε άλλες γλώσσες, ο οποίος -κατά τα πρότυπα των άλλων ανάλογων κρατικών ραδιοφωνικών σταθμών του εξωτερικού- πρόβαλε ξερά και χωρίς πολλά-πολλά τη θέση της εκάστοτε κυβέρνησης για τα θέματα της επικαιρότητας, πασπαλισμένη με νοσταλγικές κορώνες, απ'αυτές που νομίζουμε ότι αρέσουν στους απόδημους. Γενικά, η Φωνή της Ελλάδας ήταν κάτι σαν απομεινάρι του απώτερου παρελθόντος, με μία φιλοσοφία προγράμματος που αμφιβάλλω εάν ακόμα και ο εκάστοτε διευθυντής της θα μπορούσε να  την αντέξει πάνω από ένα τέταρτο της ώρας. 

Ευνόητο είναι πως οι 'αλλαγές' που ανακοινώνονταν κατά καιρούς περί αναδιαμόρφωσης της ΕΡΑ5 με άφηναν παντελώς αδιάφορο κατά το παρελθόν. Και φαντάζομαι ότι και τους απόδημους, το ίδιο αδιάφορους τούς άφηναν.

Να όμως που εγώ ξαφνικά βρήκα την υγειά μου με την ΕΡΑ5!

Ακολουθήστε τις απλές οδηγίες μου και θα δείτε πόσο ψυχοθεραπευτικά μπορεί να αρχίσει μία συνηθισμένη εργάσιμη μέρα στο δημοσιονομικό γκέτο που λέγεται Ελλάδα του ΔΝΤ. 

Εάν τύχει και βρεθείτε συνδεδεμένοι στο ίντερνετ από Δευτέρα έως και Παρασκευή, από τις 9 έως τις 11 το πρωί, η ΕΡΑ5 μεταδίδει την εκπομπή "Καφές Ελληνικός" με την δημοσιογράφο Έλενα Καραγιάννη. Φωνή ήρεμη, στρωτή, καυστική όπου πρέπει, σοβαρή όταν πρέπει και με μία ψύχραιμη αντιμετώπιση της πραγματικότητας που πραγματικά σε κάνει να λες ότι "άκου να δεις, έτσι έχουν τα πράγματα, αυτό συμβαίνει κι ας κανονίσουμε την πορεία μας". 

Τώρα, να πω την αλήθεια, δεν ξέρω εάν θα ήταν πιο ψυχοθεραπευτικό αν είχαμε κάποιον ανάλογο του Κακαουνάκη να ουρλιάζει για το συμβαίνει στον μαχαλά μας (φαντάζεστε πόσο διαφορετικά θα ήταν τα σημερινά ερτζιανά με τον συγχωρεμένο; ούτε που τολμώ να το περιγράψω!). 

Από την άλλη, δεν αποκλείεται οι ψυχοθεραπευτικές ιδιότητες της ΕΡΑ5 και της πρωινής της ενημερωτικής εκπομπής να οφείλονται στο ότι η δημοσιογράφος απευθύνεται στους Έλληνες του εξωτερικού, σε αυτούς δηλαδή που ευτυχώς γι'αυτούς, πρόλαβαν και έφυγαν νωρίς από το γκέτο μας. Κι έτσι, ενώ ετοιμάζω τον καφέ μου για να πάω στη δουλειά, μού μεταδίδεται κι εμένα η αίσθηση ότι βρίσκομαι κάπου ξενιτεμένος στο αστραφτερό Μανχάταν, στο καταπράσινο Ουέλιγκτων ή έστω στο τριτοκοσμικό και συνάμα εξωτικό Μπαλί αγναντεύοντας το πρασινογάλαζο πέλαγος πάνω στην σινιέ μου αιώρα..  (αχ, τι ωραία!)