Αγαπητοί φίλοι

‘Υστερα απο 5 χρόνια συνεχούς παρουσίας μου στο πρόγραμμα του Kosmos 93,6 ως παραγωγού της μακροβιότερης περί latin εκπομπής στο ντόπιο ραδιόφωνο, νιώθω πως είναι πρέπον να σας ενημερώσω για τους λόγους διακοπής της, μια και αυτοί οι λόγοι παρουσιάζουν, κατά τη γνώμη μου, αυτόνομο ενδιαφέρον και παρέχουν μια καλή ευκαιρία για να εντρυφήσει κανείς στα τεκταινόμενα στην κρατική ραδιοτηλεόραση.

Το λοιπόν : ελόγου μου, παρέα με αρκετές εκατοντάδες συμβασιούχους εργαζόμενους στην ΕΡΤ, βρέθηκα μια ωραία πρωία του 2004 να πληρώ, ξάφνου, τα κριτήρια περί μονιμοποίησης που έθετε το περίφημο «νομοσχέδιο Παυλόπουλου», ήτοι τουλάχιστον δύο χρόνια συνεχών συμβάσεων στο ίδιο αντικείμενο, όπερ σήμαινε, σύμφωνα με τις επιταγές του νομοσχεδίου, πώς κάλυπτα «πάγιες και διαρκείς ανάγκες» της ΕΡΤ, στον τομέα του latin επί το πλείστον. Αμ΄έπος, αμ’ έργον, έκανα τα χαρτιά μου όπως όλος ο κόσμος, τα κατέθεσα, το υπηρεσιακό συμβούλιο της εταιρείας γνωμοδότησε θετικώς (αναγκαστικά, μια και το νομοσχέδιο έθετε σαφείς όρους), το ΑΣΕΠ επικύρωσε την απόφαση και ούτως, ετοιμάστηκα για να εισέλθω στην τεράστια αγκαλιά του ελληνικού δημοσίου τομέα.

(Παρένθεση : προσωπικά, είμαι κατά της μονιμότητας ως έννοιας που περιβάλλει επαγγελματικά συγκεκριμένες ομάδες εργαζομένων και, κατ΄αυτό τον τρόπο, τις καθιστά προνομιούχες απέναντι σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο που δουλεύει με τις συνθήκες που όλοι ξέρουμε. Ωστόσο, το καθεστώς των συμβάσεων πάει στο άλλο άκρο και αδικεί κατάφωρα χιλιάδες ανθρώπων, οι οποίοι εργάζονται επί χρόνια χωρίς συλλογικές συμβάσεις, αυξήσεις, δώρα, υπερωρίες, επιδόματα και με τη μή ανανέωση της σύμβασης, δηλαδή την απόλυση χωρίς αποζημίωση, να επικρέμεται ανά πάσα στιγμή πάνω απ΄το κεφάλι τους. Υπό αυτό το πρίσμα, αντιλαμβάνομαι την τυχόν δική μου «μονιμοποίηση» ως απλό πέρασμα σε φυσιολογικές εργασιακές συνθήκες, σ΄ένα κανονικό μισθολόγιο αν προτιμάτε, και ως τέτοιο δεν έχω λόγο να μην το επιδιώξω, εφ΄όσον η ευκαιρία μου παρουσιάζεται με σκανδαλωδώς ευνοϊκό τρόπο – χωρίς ρουσφέτια, διαγωνισμούς και αναρίθμητα χρόνια αποικιακού τύπου προϋπηρεσίας. Ομως, σε καμμία περίπτωση δεν θεωρώ τη «μονιμοποίηση» μονόδρομο ή αναγκαστική κατάληξη της δικής μου σχέσης με την ΕΡΤ, καθώς, όπως θα διαβάσετε πιο κάτω, φαίνεται πως η κρατική ραδιοφωνία έχει για εμένα, και άλλους σαν κι εμένα, ορισμένες πολύ δημιουργικές ιδέες περί αξιοποίησης μας...).

‘Ολα πρίμα λοιπόν, με τις γραφειοκρατικές διαδικασίες να πηγαίνουν με ρυθμούς χελώνας επί δύο και κάτι χρόνια, ώσπου εν τέλει, ειδοποιηθήκαμε αρμοδίως πώς εντός του Νοεμβρίου θα υπογράφαμε τις περιλάλητες «συμβάσεις αορίστου χρόνου». Μια μέρα, που λέτε, απο τις πρόσφατες, λαμβάνω ένα τηλέφωνημα απο μια ευγενέστατη κυρία που με πληροφορεί πως οφείλω την επόμενη ημέρα να παρουσιαστώ στην Διεύθυνση Προμηθειών της ΕΡΤ, για να αναλάβω τα νέα μου καθήκοντα, δεδομένου πως η υπηρεσία μού έχει αποδώσει την ειδικότητα του «αρχειοθέτη-ταξινομητή», προφανώς κρίνοντας ότι δεν διαθέτω τα δέοντα προσόντα για ειδικευθώ ως «μουσικός παραγωγός».

Εδώ, ας σημειώσουμε τα εξής δύο παράδοξα : πρώτον, πώς η ίδια η ΕΡΤ εισηγήθηκε τη μονιμοποίηση μου, αφού της προσκόμισα συμβάσεις δύο ετών ως μουσικός παραγωγός – άρα, δέχθηκε επίσημα και πανηγυρικά πώς η ραδιοφωνική εργασία μου της ήταν πράγματι απαραίτητη, μια και μόνο τέτοιου είδους εργασία είχα προσφέρει στην ΕΡΤ. Δεύτερον, το σχετικό νομοσχέδιο προβλέπει ρητά την τοποθέτηση σε «ίδια ή παρεμφερή ειδικότητα», οπότε συνάγεται το συμπέρασμα πως σύμφωνα με την ΕΡΤ, ο «αρχειοθέτης-ταξινομητής» και ο «μουσικός παραγωγός» είναι ίδιες ή παρεμφερείς ειδικότητες. Αλλά αν απορείτε ποιά ακριβώς είναι τα καθήκοντα του «αρχειοθέτη-ταξινομητή» (γιατί κι εγώ είχα την ίδια απορία), μου εξηγήθηκαν χαρωπά απο τον, ομοίως ευγενέστατο, υπεύθυνο προσωπικού της Διεύθυνσης Προμηθειών : «Εσείς, κύριε Σταματίου, θα πάτε στην αποθήκη της ΝΕΤ και η δουλειά σας στο εξής θα είναι η εισαγωγή – εξαγωγή και διαχείριση υλικού». Κοινώς, αποθηκάριος. Νομίζω πως η συνάφεια μεταξύ των δύο ειδικοτήτων είναι ηλίου φαεινότερη – δεν συμφωνείτε;

Παρεμπιπτόντως, παρόμοιες ειδικότητες και θέσεις μοιράστηκαν σε αρκετούς ραδιοφωνικούς παραγωγούς – π.χ. ο Ζακ Σαμουήλ, εκ των πιο αξιόλογων ανθρώπων σε ολόκληρη την ελληνική ραδιοφωνία, τοποθετήθηκε ως αρχειοθέτης στην Δισκοθήκη – Ταινιοθήκη και ο Σπύρος Κατσιγιάννης, ομοίως προβεβλημένος παραγωγός του Kosmos, στέλνεται ως διοικητικός υπάλληλος (!) στη Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών, στο τμήμα σύνταξης προϋπολογισμού (!!!). Περιττό να αναφέρω πως όλοι αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν την παραμικρή σχέση ή πείρα περί το νέο τους αντικείμενο, ενώ διαθέτουν πλουσιότατη ραδιοφωνική εμπειρία και σημαντικότατες μουσικές και ιστορικές γνώσεις, τις οποίες η ΕΡΤ προφανώς αξιοποιεί με τον τρόπο που βλέπετε.

Εγώ, πάντως, πληροφόρησα τον κ. διευθυντή των Προμηθειών πως αφού ακόμα δεν έχω υπογράψει σύμβαση, άρα δεν συναινώ γραπτώς με την ειδικότητα – κι ούτε καν με τη «μονιμότητα» - δεν υποχρεούμαι να κάνω τον χειρώνακτα στις ραδιοτηλεοπτικές αποθήκες και, εάν κι εφ΄όσον υπογράψω όταν κληθώ, τα ξαναλέμε. Και απήλθα, παρά τις νουθεσίες του κ. υπευθύνου προσωπικού «μα καλά, θα πετάξεις τη μονιμότητα μόνο και μόνο επειδή δεν σου αρέσει η δουλειά; Μα στην αποθήκη έχουμε ανθρώπους που δουλεύουν 25 χρόνια εκεί», ωσάν να ήταν η ιδεωδέστερη καριέρα που μπορεί να βάλει ο νούς του ανθρώπου. Καμμία δουλειά δεν είναι ντροπή, σίγουρα, όμως θέλω να πιστεύω πως οι προοπτικές μου δεν εξαντλούνται στην συνταξιοδότηση απο τους αποθηκευτικούς χώρους του ραδιομεγάρου και επομένως, δεν έχω λόγο να δεχτώ μια επαγγελματική ιδιότητα που όχι μόνο δεν ζήτησα ποτέ, αλλά επιπλέον δεν έχει καμμία λογική σχέση με το αντικείμενο που, σύμφωνα με την ίδια την θετική εισήγηση της ΕΡΤ στο ΑΣΕΠ και το γράμμα του νομοσχεδίου, θα έπρεπε να έχω.

Δεδομένου όμως πώς η υπηρεσία έχει οριστικά αποφανθεί για την πραγματική μου καταλληλότητα σε αυτό τον κόσμο, στον άλλο Kosmos έφτασε μια απανταχούσα δια της οποίας διακόπτονταν άμεσα όλες οι εκπομπές παραγωγών υπό μονιμοποίηση, στους οποίους έχουν δοθεί άλλες ειδικότητες. Ετσι, την Δευτέρα, 13 Νοεμβρίου πληροφορήθηκα τηλεφωνικώς πώς είχα ήδη κάνει την τελευταία μου εκπομπή στον σταθμό και στο εξής, ανήκω στην δικαιοδοσία της αποθήκης της ΝΕΤ.

Εδώ, χρειάζεται να εξηγήσουμε εν τάχει το υπηρεσιακό σκεπτικό : σύμφωνα με τον τροποποιημένο εσωτερικό κανονισμό της ΕΡΤ, σε όλες τις ειδικότητες (απο οδηγούς μέχρι σκηνοθέτες κι απο τεχνικούς μέχρι δημοσιογράφους) προβλέπεται μίνιμουμ πενταετής εμπειρία προκειμένου οι «μόνιμοι» να αποκτήσουν την ειδικότητα του αντικειμένου τους. Σε όλες; Χμ. Οχι σε όλες, γιατί σύμφωνα με την τροποποίηση του Ιουνίου του 2006, για τους μουσικούς παραγωγούς και μόνο για αυτούς προβλέπεται (surprise!) οκταετής εμπειρία, την οποία οι ιθύνοντες προφανώς έκριναν αυτοβούλως πως δεν διαθέτουμε, καθώς οι περισσότεροι συμβασιούχοι παραγωγοί του Kosmos αλλά και των λοιπών σταθμών της ΕΡΑ απασχολούμαστε γύρω στα πέντε χρόνια σε αυτές τις θέσεις (και, παρεμπιπτόντως, θα παίρναμε την ειδικότητα χωρίς πρόβλημα, αν ίσχυε και για εμάς η πενταετία, όπως για όλους τους άλλους εργαζόμενους στην ΕΡΤ). Βεβαίως, ο κανονισμός μιλά για «οκτώ χρόνια εμπειρίας» γενικώς, δηλαδή όχι αποκλειστικά στην ΕΡΤ, μια εμπειρία που αρκετοί απο εμάς διαθέτουμε, έχοντας κάνει ραδιόφωνο επί αρκετά συναπτά έτη στο προ ΕΡΤ παρελθόν μας. ‘Ελα όμως που α) ουδείς μας ενημέρωσε για την τροποποίηση του κανονισμού ώστε να προσκομίσουμε δικαιολογητικά, β) εφ΄όσον δεν προσκομίσαμε δικαιολογητικά, κρίθηκε αυτομάτως πως δεν πληρούμε τις προϋποθέσεις, που δεν γνωρίζαμε καν ότι υπήρχαν ;

Ετσι, ύστερα απο πέντε χρόνια και σχεδόν 500 εκπομπές στην ΕΡΤ, βρίσκομαι τώρα ενώπιον της «πολυπόθητης μονιμότητας», που καταργεί (ή μάλλον, έχει καταργήσει ήδη) την ραδιοφωνική μου παρουσία και προβλέπει την φορτωεκφόρτωση υλικού στο διηνεκές, μέσω μίας σύμβασης αορίστου χρόνου που σε καμμία περίπτωση δεν προτίθεμαι να υπογράψω, καθώς θεωρώ πως δεν είναι σύμφωνη όχι μόνο με τη λογική, αλλά ούτε καν με το νόμο. Μαζί με άλλους θιγόμενους συνάδελφους, θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατό ώστε να αποκατασταθεί η επαγγελματική μας υπόσταση, βέβαιοι πως το είδος των εκπομπών που επιλέξαμε να κάνουμε έχει λόγο ύπαρξης στην κρατική (εξ ορισμού επιμορφωτική και μή κερδοσκοπική) ραδιοφωνία και πεπεισμένοι πως η σύννομη προσπάθεια ανατροπής των ανεξήγητων αυτών αποφάσεων της ΕΡΤ είναι, αυτή την στιγμή, αξιοπρεπέστερη στάση από την παραίτηση.

Αυτή είναι η ιστορία της διακοπής των εκπομπών, που όπως έγραψα πιο πάνω, κρίνω πως έχει ένα ενδιαφέρον πέραν του προσώπου μου, ως δείγμα λειτουργίας και νοοτροπίας μιας κρατικής Α.Ε. που πληρώνεται απο τα χρήματα μας ώστε να παρέχει, χωρίς οικονομικό πρόβλημα, ενημερωτικό και πολιτιστικό έργο σε όλους τους Ελληνες πολίτες. Καθώς ήδη έχω ερωτηθεί σχετικά απο γνωστούς και άγνωστους ακροατές, νομίζω πως είναι σωστό να πληροφορήσω καθέναν που κάνει κάποιες σκέψεις τις οποίες θα ήθελε να μοιραστεί με τους υπευθύνους του ραδιοτηλεοπτικού ιδρύματος, πως στην ιστοσελίδα της ΕΡΤ και συγκεκριμένα, στη διεύθυνση http://www.ert.gr/ertae/Contact/contact.asp [3] μπορεί να βρεί τα ονόματα και τις ηλεκτρονικές διευθύνσεις των κατάλληλων και εντεταλμένων για αυτό ανθρώπων.


Ευχαριστώ, ξανά, όσους μου έκαναν παρέα όλα αυτά τα χρόνια, 8 με 10 το βράδυ, Παρασκευή και Σάββατο.
Μπορεί να μην κάνω, τελικά,  για παραγωγός, αλλά τουλάχιστον μην πείτε ότι δεν προσπάθησα :)

Στο επανειδείν.

Βασίλης Σταματίου
Σημείωση του radiofono.gr:
Ηλεκτρονική καμπάνια συλλογής υπογραφών για την επιστροφή της εκπομπής του Βασίλη Σταματίου έχει ξεκινήσει στην ακόλουθη διεύθυνση. Παρακαλούμε επισκευθείτε την και ενεργείστε κατά την κρίση σας:
sofrito.gr/?cat=complaintForm [4]