Ο τεχνικός ραδιοφώνου Paul Thurst περιγράφει στο ιστολόγιό του τα συναισθήματά του για την αλλαγή εξοπλισμού εκπομπής. «Τις τελευταίες εβδομάδες διαλύουμε τους παλιούς πομπούς ως μέρος της αναβάθμισης ενός κέντρους εκπομπής. Δυο πομποί Harris FM20 και 10H ετοιμάζονται να περάσουν την εξώπορτα.

Σε μερικούς αρέσουν αυτοί οι παλιοί πομποί. Δεν είμαι ένας από αυτούς. Βρήκα ότι ήταν αμφίβολης αξιοπιστίας, έτειναν να αποσυντονίζονται μόνοι τους και είχαν προβλήματα θορύβου AM, καθώς και πολλαπλούς καταστροφικούς τρόπους αστοχίας. Αν δεν ήταν συντονισμένοι ακριβώς σωστά, είχαν επίσης την τάση να δημιουργούν ταλαντώσεις υψηλής συχνότητας και εσωτερικά τόξα στην καμπίνα του PA.

«Τρύπα κρυφοκοιτάγματος: κοίτα μέσα. Άμα λάμπει, έχεις πρόβλημα!»

Σε αυτόν τον πομπό είχε εγκατασταθεί μια τροποποίηση μη-εξουσιοδοτημένη από την κατασκευάστρια, ως ενίσχυση συντονισμού. Συντονίστε πρώτα για την καλύτερη απόδοση, μετά για τον ελάχιστο θόρυβο AM και στη συνέχεια ελέγξτε αν πετάει ηλεκτρικό τόξο. Είναι επίσης σκόπιμο να φοράει κανείς προστατευτικά ακοής κατά τη διαδικασία συντονισμού.

Αυτό το συγκεκριμένο μηχάνημα ήταν η Νέμεσή μου για ένα-δύο χρόνια. Είναι πραγματικά δυνατό να μισεί κανείς ένα άψυχο αντικείμενο, μπορώ να σας διαβεβαιώσω. Αντίο σκατόπραμα.

Έχουμε την τάση να αποσυναρμολογούμε αυτά τα σκουπίδια, αντί να τα πετάμε ολόκληρα. Έτσι εξοικονομεί ο πελάτης ένα μικρό κομμάτι των χρημάτων για τα τέλη απορριμάτων. Αν όλα το μέταλλο ταξινομούνταν ανά κατηγορία, π.χ. αν όλες οι περιελίξεις χαλκού κοπούν από το μετασχηματιστή υψηλής τάσης και πηνία φίλτρωμ PS, αν ο ορείχαλκος, το αλουμίνιο, και η καλωδίωση διαχωριστούν, τότε σχεδόν αξίζει το χρόνο και την προσπάθεια. Προσωπικά, θα ήθελα να βλέπω μάλλον όλα αυτά τα υλικά να επαναχρησιμοποιούνται αντί να θάβονται.

Πηγή: Engineering Radio [4]