Ν/σ για την ΕΡΤ: τερατώδης προσβολή των αγώνων και των ανθρώπων της πόλης μας

«"Συμβασιλεύουσα", "Συμπρωτεύουσα", Πόλη της ΕΡΤ3», του ακαδημαϊκού Γιώργου Τσιάκαλου στον Αγγελιοφόρο της Κυριακής: Πάντα μ’ ενοχλούσε η θεώρηση της πόλης μας από τους απέξω. Και δεν εννοώ τους ανθρώπους της επαρχίας, που, όμοια με τους δικούς μου γονείς, ήρθαν πριν εξήντα χρόνια εσωτερικοί μετανάστες στη Θεσσαλονίκη, τη «μεγάλη φτωχομάνα» (όπως με ευγνωμοσύνη, αγάπη και τρυφερότητα την αποκαλούσαν). Ούτε, βέβαια, εννοώ τις χιλιάδες μετανάστες των τελευταίων δεκαετιών, που, ερχόμενοι εδώ για να διασφαλίσουν το μέλλον των παιδιών τους, την αγάπησαν, την πλούτισαν με τη δουλειά τους και με τις ποιητικές συλλογές τους, δέθηκαν μαζί της και την έκαναν πατρίδα τους. Εννοώ όλους εκείνους που από θέση εξουσίας την περιέπαιξαν και την περιπαίζουν προσφέροντάς της αφειδώς τίτλους ευγενείας χωρίς αξία, όπως «συμβασίλευουσα» και «συμπρωτεύουσα», γυάλινες χάντρες σε ιθαγενείς που –έτσι νομίζουν!- θαμπώνονται από τη φανταχτερή ευτέλεια. Εννοώ όλους εκείνους που με την οίηση του άσχετου αλλά ισχυρού αδυνατούν να αντιληφθούν τη σημασία του γεγονότος ότι εμείς επιμένουμε να ονομάζουμε το «Διοικητήριο» Διοικητήριο, και όχι Υπουργείο (πότε «Βορείου Ελλάδος» και πότε «Μακεδονίας-Θράκης», αλλά πάντοτε «άνευ ουσιαστικών αρμοδιοτήτων»). Εννοώ όσους αδυνατούν να καταλάβουν ή/και ν’ αποδεχτούν τη σπουδαιότητα της Θεσσαλονίκης και των κατοίκων της για την ανάπτυξη της χώρας, και οι οποίοι συνακόλουθα περιφρονούν και απαξιώνουν ακόμη και τις πιο θετικές πρωτοβουλίες και καινοτομίες που γεννιούνται εδώ και δεν αμφισβητούνται από κανέναν. Η περίπτωση της ΕΡΤ 3 σε σχέση με το νέο νόμο για τη δημόσια ραδιοτηλεόραση που φέρνει η κυβέρνηση στη βουλή αποτελεί το τελευταίο χαρακτηριστικό παράδειγμα.

Υπενθυμίζω τα γεγονότα. Το βράδυ της 11ης Ιουνίου 2013 η προηγούμενη κυβέρνηση έκλεισε από τη μια στιγμή στην άλλη τη δημόσια ραδιοτηλεόραση, την ΕΡΤ, και απέλυσε όλο το προσωπικό. Πρωτοφανής ενέργεια, καταδικάστηκε φυσικά και από τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος δήλωσε ότι με τον ερχομό του στην εξουσία θα αποκαταστήσει το παλιό καθεστώς και, επιπλέον, θα θεσμοθετήσει την ανεξαρτησία της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης από την κυβέρνηση. Στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής δεν αποδέχτηκε ποτέ τη νομιμότητα της ΝΕΡΙΤ, με την οποία η προηγούμενη κυβέρνηση ήλθε να αντικαταστήσει την ΕΡΤ. Γι’ αυτό μέχρι σήμερα κανένα μέλος –ούτε οπαδός- του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησής του δεν συμμετέχει σε εκπομπές της ΝΕΡΙΤ. Αντίθετα, πολλά στελέχη του, συμπεριλαμβανομένου και του πρωθυπουργού, είχαν την ευκαιρία τους τελευταίους είκοσι μήνες να δώσουν συνεντεύξεις και να προβάλουν τις πολιτικές τους θέσεις στην ΕΡΤ 3. Η οποία -προς έκπληξη πολλών!- χάρη στη δημοκρατική και επαγγελματική ευσυνειδησία, στην αγωνιστικότητα και στην ανιδιοτέλεια μεγάλου μέρους του προσωπικού της δεν σταμάτησε ποτέ να εκπέμπει το πρόγραμμά της.

Έτσι, η «συμπρωτεύουσα» έγινε η πρωτεύουσα της ελεύθερης και ανεξάρτητης ραδιοτηλεόρασης. Και, στη «συμβασιλεύουσα», τα κτίρια της ραδιοφωνίας και της τηλεόρασης έγιναν παλάτια προβληματισμού, έρευνας και καινοτομίας, με στόχο όχι μόνο τη διαχείριση του ζοφερού παρόντος, αλλά τη δημιουργία ενός προοδευτικού προτύπου για τις ημέρες του φωτεινού μέλλοντος που αγωνιζόμασταν να έλθει. Πολλά οφείλουμε ως κοινωνία και ως χώρα στους ανθρώπους της ΕΡΤ 3, αλλά πιο πολύ απ’ όλα οφείλουμε σ’ αυτούς –άνδρες και γυναίκες- τη θεμελιωμένη στην πράξη πεποίθηση ότι ένα άλλο τηλεοπτικό πεδίο στη χώρα μας είναι εφικτό. Και κανείς δεν μπορεί πια να προσπεράσει αυτή την εμπειρία κι αυτή τη γνώση. Κανείς; Δυστυχώς, φαίνεται ότι οι άγνωστοι «τεχνοκράτες νομοπαραγωγοί» της κυβέρνησης άλλον αέρα αναπνέουν και άλλο μέλλον για τη χώρα ονειρεύονται.

Το νομοσχέδιο που κατατέθηκε δεν έχει καμιά σχέση με όσα λέγονταν προηγουμένως. Ούτε αποκατάσταση του προηγούμενου καθεστώτος, ούτε θεσμοθέτηση της ανεξαρτησίας από την κυβέρνηση, ούτε ίχνος από το διαφορετικό τρόπο εσωτερικής λειτουργίας που ανέδειξε η αυτοδιαχειριζόμενη ΕΡΤ 3, ούτε αξιοποίηση της εμπειρίας για τη σημασία της συμβολής των πολιτών στην εγκυρότητα και στο κύρος που μπορεί να δώσει η κοινωνία σε μια ανεξάρτητη δημόσια ραδιοτηλεόραση. Αντίθετα, στο νομοσχέδιο βρίσκει θέση μια τερατώδης προσβολή των πρόσφατων αγώνων και των ανθρώπων της πόλης μας: η κατάργηση της αυτοτέλειας και η εξαφάνιση της ΕΡΤ 3. Ό,τι, δηλαδή, επιδίωξε με απολύσεις και απειλές (αλλά δεν το κατάφερε) η προηγούμενη κυβέρνηση. Αναρωτιέται κανείς: ποιο ακριβώς είναι αυτό που ενοχλεί στην περίπτωση της ΕΡΤ 3; Η πρακτική αμφισβήτηση της απόλυτης εξάρτησης από κάθε κυβέρνηση ή/και η ύπαρξη ενός εναλλακτικού μοντέλου μακριά από την πρωτεύουσα και τους εκεί πρωταγωνιστές της πολιτικής και κοινωνικής ζωής;

Ό,τι και να είναι, εμείς είμαστε υποχρεωμένοι/ες να στείλουμε το δικό μας μήνυμα. Μετά τις αλλαγές στην Ευρώπη το 1989 και τις προοπτικές που άνοιγαν αυτές για τη χώρα και ιδιαίτερα για την πόλη μας, αποδεχτήκαμε σχεδόν αγόγγυστα την υποτίμηση του ρόλου που από τη γεωγραφική της θέση είχε η Θεσσαλονίκη για αιώνες: αποδεχτήκαμε το επαρχιακό αεροδρόμιο, την υποβάθμιση του λιμανιού, την αποκοπή της από το διεθνές σιδηροδρομικό δίκτυο, την μετάλλαξή της σε πρωτεύουσα της ανεργίας. Όμως την τιμωρία της ΕΡΤ 3, επειδή παρέμεινε προπύργιο της ελεύθερης ραδιοτηλεόρασης και πρότυπο για ολόκληρη την Ελλάδα, δεν έχουμε δικαίωμα να τη δεχτούμε. Ούτε «συμβασιλεύουσα», ούτε «συμπρωτεύουσα». Η Θεσσαλονίκη είναι η πόλη της ΕΡΤ 3, και είμαστε υπερήφανοι/ες γι’ αυτό. Και θα φροντίσουμε να ισχύει το ίδιο και στο μέλλον.

Πηγή: Αγγελιοφόρος της Κυριακής μέσω facebook (δεν υπάρχει ακόμη στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας)