Υπερασπίζονται τις "διπλές" συχνότητες στο Λασήθι

Αρκετές φορές στο παρελθόν έχουν απασχολήσει το ραδιοτηλεοπτικό συμβούλιο οι "δεύτερες συχνότητες" των ραδιοσταθμών, οι οποίες χρησιμοποιούνται συνήθως καθ' υπέρβαση της νομοθεσίας, αφού ο κάθε ραδιοφωνικός σταθμός δικαιούται να εκπέμπει σε μία μόνο συχνότητα και σε έναν μόνο νομό. Ωστόσο, οι δεύτερες συχνότητες αποτελούν συνηθισμένη τακτική στην επαρχία - άλλοτε για να ενισχύσουν την ακροαματικότητα κάθε ραδιοσταθμού κι άλλοτε για να γίνει εφικτή η εκπομπή σε μεγάλους νομούς με δύσκολο γεωγραφικό ανάγλυφο, όπου είναι ανέφικτη η κάλυψη όλων των περιοχών από ένα και μόνο σημείο εκπομπής. Το παρόν άρθρο γράφεται με αφορμή επιστολή του Νομάρχη Λασηθίου προς το Ραδιοτηλεοπτικό (η οποία και επισυνάπτεται) και με την οποία και ο ίδιος παίρνει θέση σχετικά με την χρησιμότητα ή όχι των διπλών συχνοτήτων στους ραδιοφωνικούς σταθμούς της επαρχίας. Η επιστολή αυτή συμπίπτει (τυχαία;) με την ανάκληση από το ΕΣΡ της άδειας του ισχυρού ραδιοσταθμού Ράδιο Κρήτη επειδή εξέπεμπε και στο Ν. Λασηθίου.

Προβλήματα κάλυψης και (ακριβές) τεχνικές λύσεις... Όπως ήταν φυσικό το πρόβλημα πρωτοεντοπίστηκε στον Νομό Αττικής, όπου οι παραλιακές περιοχές (Βούλα-Βουλιαγμένη κτλ) αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα κάλυψης από το μοναδικό αδειοδοτημένο σημείο εκπομπής στον Υμηττό. Και καθώς το εξαγγελθέν κέντρο εκπομπής στον Αέρα της Πάρνηθας έχει παραμείνει στα χαρτιά (πού είν' το κονδύλι, οέο;) πολύ σταθμοί σκαρφίστηκαν το αυτονόητο: Με δεύτερο (ή και τρίτο) πομπό, εγκατεστημένο στην Αίγινα ή την Πάρνηθα καλύπτουν τις "μαύρες τρύπες" του Υμηττού. Η πλέον συνηθισμένη τακτική ήταν σε μια συχνότητα παρεμφερή της αρχικής.

Η απάντηση του Ραδιοτηλεοπτικού και των επιστημόνων του Υπουργείου που μελέτησαν πριν από μερικά χρόνια την κατάσταση στα FM του λεκανοπεδίου, ήταν η πρόταση για εκπομπή στην ίδια συχνότητα, από πολλά σημεία εκπομπής αλλά με προσανατολισμένες δέσμες -μια πρόταση που ήδη έχουν εφαρμόσει οι "μεγάλοι" ενημερωτικοί ραδιοσταθμοί, που τους έχει δοθεί ειδική άδεια γι' αυτό το λόγο. Πρόκειται όμως για μια τεχνολογία που έχει υψηλό κόστος, καθώς απαιτείται σωστή εγκατάσταση και προσανατολισμός, αλλά και πολύ καλός συγχρονισμός των απομακρυσμένων αναμεταδοτών, με αποτέλεσμα να μην κρίνεται σκόπιμη η εγκατάστασή της σε μικρούς νομούς με πολλές άδειες συχνότητες.

Εκτός από το τεχνικό κομμάτι υπάρχει και το νομικό, που αφορά την αδειοδότηση των συμπληρωματικών κέντρων εκπομπής, κάτι που δε συμβαίνει, ακόμη κι αν είναι απαραίτητο. Κι αυτό γιατί ως γνωστόν οι συχνότητες της επαρχίας έχουν "κλειδώσει" στη 1/11/1999, δίνοντας έκτοτε το δικαίωμα στους ραδιοσταθμούς να χρησιμοποιούν μόνο τη συχνότητα που τότε χρησιμοποιούσαν. Από τότε δεν έχει γίνει καμία διαδικασία για την κρίση οποιασδήποτε νέας μετακίνησης και οποιοσδήποτε προσπαθεί να βελτιώσει την εμβέλειά του πρέπει να βγει στην παρανομία